بسم الله الرحمن الرحیم
جناب موسی علیه السلام در اخرین لحظات عمرش در جمع بنی اسرائیل ایستاد و نکاتی در مورد پیامبران بعد خود بیان کرد تا بنی اسرائیل آنها را فراموش نکند وی گفت:
گفت: “یَهُوَه از سینا آمد و از سعیر بر ایشان طلوع نمود و از جبل فاران درخشان گردید و با کرورهای مقدسین آمد و از دست راست او برای ایشان شریعت آتشین پدید آمد. 3 به درستی که قوم خود را دوست میدارد و جمیع مقدسانش در دست تو هستند و نزد پایهای تو نشسته هر یکی از کلام تو بهره‌مند میشوند.
بشارت فوق در تمامی ترجمه ها بدون اختلاف به همین شکل وجود دارد تنها در ترجمه های عربی کتاب مقدس این بشارت تحریف شده است. و عبارت شریعت آتشین حذف شده و بجای آن عبارت « من ربوات القدس اضافه شده است» به معنی از بلندی ها قدس، اضافه شده است. تا عرب زبان ها متوجه این بشارت نباشند و نتوانند به آن استناد کنند.
اما مهمترین بخش و جدال انگیز ترین بخش این بشارت کلمه فاران است. فاران کجاست؟ در این مجال قصد آن داریم به صورت بسیار خالصه و کلی به اصلی ترین نظر های دانشمندان در این زمینه بپردازیم.
دانشمندان دینی و تاریخی برای معنای فاران و مکان آن 3 احتمال را ذکر کرده اند. آن را یا کوه‌ها و روستایی در شرق مصر می‌دانند و یا استانی در سمرقند و یا کوه‌ها و بیابان حجاز که مسلمانان به احتمال سوم معتقد هستند. و بحث های بسیاری میان مسلمانان و یهودیان و مسیحیان صورت گرفته، در این میان ادعا های مسلمانان از استدلال و استناد بیشتری برخوردار است در ادامه به بررسی کوتاهی پیرامون این مسئله می پردازیم.
کتاب مقدس یهودیان تنخ نام دارد که مجموعهای در بردارنده پیمان خدا با انسان و شرایط این پیمان است که به آن "کتاب عهد" گویند. یهودیان این مجموعه را مجموعهای الهی و وحیانی می‌دانند که منسوب به حضرت موسی(ع)، جانشینان و انبیای بعد از اوست که در مدتی حدود هزار سال به تدریج به نگارش درآمده است. بعدها این کتاب مورد نقد دانشمندان قرار گرفت و بسیاری از مسلّمات آن رد شد.
مسیحیان معتقدند خداوند دو عهد با انسان بست، یکی عهد قدیم (Old Testament)که خدا از انسان پیمان گرفت که بر شریعت الهی گردن نهد. نماد آن ختنه است که این عهد ابتدا با حضرت ابراهیم بسته شد و سپس در زمان حضرت موسی(ع) تجدید شد.
با ظهور حضرت عیسی(ع) دوران عهد شریعت پایان یافت و خداوند عهد جدیدی(New Testament) با انسان بست که عبارت بود از عهد محبّت به خدا وعیسی مسیح، که ایمان به فِدا و کفاره گناهان بشر شدنِ مسیح، و حذف شریعت اصلیترین قسمت آن است، از این رو مسیحیان کتاب مقدس خود را عهدین میخوانند که مرکب از عهد قدیم (شریعت) و جدید (محبت) است.
اما یهودیان معتقدند خداوند فقط یک عهد با انسان بست که همان عهد شریعت است؛ لذا فقط قسمت اوّل کتاب مقدس (عهد عتیق) را میپذیرند و به آن کتاب عهد یا تنخ میگویند.
مسیحیت در ابتدا ظهور خود شعبه ای از یهودیت محسوب میشد.و برای شناخت مسیحیت به ناچار باید از یهودیت شناختی نسبی داشت. به همین جهت قبل از شروع بررسی و پرداختن به مسائل مسیحیت در چند پست نگاهی گذرا به یهودیت و تاریخچه آن می اندازیم تا دیدی کلی نسبت به فضای قبل از مسیحیت و هنگام ظهور آن داشته باشیم و پس از آن به صورت اختصاصی به مسیحیت خواهیم پرداخت.
شروع یهودیت را باید از زمان حضرت ابراهیم علیه السلام دانست. وی متولد اوُر یکی از شهر های بین النهرین می باشد که ماجرای نمرود و ایشان نیز در این شهر اتفاق افتاده است. بعدها به حران مسافرت میکند و بعد از آن به سرزمینی میرسد که خداوند به او وحی میکند که این سرزمین را به او وفرزندان او داده و مخصوص آنها می باشد.و بعد از آن به مصر می رود.[1]
ابراهیم علیه السلام دارای دو فرزند می شود اسحاق و اسماعیل، اسحاق نیز دو فرزند دارد به نام عیسو و یعقوب که عیسو بزرگتر از یعقوب می باشد و طبق قانون زمان خود نخست زاده پسر مقام پدر را به ارث میبرد و پدر همه امور را به نخست زاده منتقل میکرد اما طبق کتاب مقدس یعقوب با حیله و فریب دادن اسحاق حق نخست زادگی را از اسحاق میگیرد و تمام امور و مقامات به یعقوب می رسد. در حالی که حق عیسو بوده است.[2]
یعقوب را اسرائیل می نامند و فرزندان او نیز بنی اسرائیل می باشند. اسرائیل و فرزندانش در کنعان ساکن بودند.تا زمان یوسف نبی که به مصر بر میگردند[3] و 40 سال در مصر بودند و در شرایط سختی زندگی میکردند تا زمانی که موسی علیه السلام متولد میشود وبا معجزه زنده می ماند ورشد میکند وی بعد از ماجرای قتل فرعونی به مدین فرار میکند[4]و با صفورا ازدواج میکند و به مصر بر میگردد که در مسیر بازگشت ماجرای طور سینا پیش می آید و به نبوت مبعوث میشود و هنگامی که به مصر می رسد به همراه هارون پیش فرعون وقت رفته و از وی می خواهند تا بنی اسرائیل را آزاد کنند تا از مصر بروند که فرعون مخالف می کند و بعد از آن 10 عذاب بر فرعونیان نازل می شود. تا فرعون اجازه می دهد تا حضرت موسی بنی اسرائیل را از مصر خارج کند. بعد از راه افتادن بنی اسرائیل فرعون پشیمان می شود و به دنبال آنان راه می افتد و هنگامی که آنها به دریا می رسند فرعون به آنها نزدیک میشود و بنی اسرائیل با معجزه وجود مبارک موسی علیه السلام دریا شکافته شده واز آن عبور می کنند و هنگامی که فرعونیان وارد دریا میشوند دریا به حالت عادی برمیگردند و همگی غرق می شوند[5]. اما طبق نظر کتاب مقدس شخص فرعون وارد دریا نمی شود نجات پیدا میکند.[6]اشتباه رایجی میان مردم در مورد این معجزه حضرت موسی علیه السلام وجود دارد که در مطلب آینده به آن خواهیم پرداخت.
___________________________________________________
وبلاگی که مشاهده می کنید وبلاگی تخصصی در مورد مسیحیت می باشد که در آن قصد دارد. به هرآنچه که مربوط به حضرت مسیح و دین مسیحیت می شود بپردازد از مسائل اعتقادی،تاریخی مسیحیت تا اخبار روز دنیای مسیحیت و همچنین جایگاه عیسی علیه السلام و مسیحیان در اسلام،قرآن و احادیث. یکی از اصول و قوانین این وبلاگ احترام به تمامی گرایش ها،ادیان و سلایق می باشد و به خود اجازه نمیدهد به صرف اختلاف نظری به طرف مقابل خود توهین کند. و بحث هایی که در برخی مطالب صورت میگیرد نیز باید شامل این اصل باشد و احترام متقابل در آنها رعایت شود.
از خداوند سبحان مسألت دارم مطالبی که در این وبلاگ منتشر میگردد برای همگان از دوستان مسیحی و مسلمان و... مفید باشد، و چراغی باشد برای جویندگان راه. و امیدوارم که شما مراجعه کننده گرامی با نظرات خود من را در این مسیر یاری فرمایید،انسان موجودی ممکن الخطا می باشد،و بنده نیز از این قاعده مستثنی نیستم نظرات شما دوستان می تواند از وقوع احتمالی خطاها و اشتباهات جلوگیری کند.
و من الله الهدایة
